Vereide kyrkje er hovudkyrkje i Gloppen prestegjeld. Ho er einaste steinkyrkja i Nordfjord, og vert ofte omtala som Nordfjorddomen. På det geografisk avgrensa området rundt Gloppefjorden låg i mellomalderen heile fem kyrkjer og to kapell.
Ved årsskiftet 1934/1935 slutta Petrine Lillebø i Fylkesbaatane. Ho hadde vore reisande «sanitetssyster» i 23 år. Arbeidet hennar hadde vore å ha «tilsyn» med «reinhaldet [om bord i båtane] og rettleida tenarskap og reisande». Men, kven var ho, sanitetssøster Petrine Lillebø?
Om morgonen 9. april 1940 la hurtigruteskipet DS «Finmarken» til kai i Måløy. Båten var over eit halvt døgn forseinka. Det var her skipet fekk kjennskap til krigsutbrotet. Alt telefonsamband sør- og nordover var brote. Og spørsmålet blei: Kva no? Dekksdagboka til «Finmarken» er ei førstehandskjelde til kunnskap om DS «Finmarken» sin uventa avstikkar i Nordfjord i april/mai 1940. Dagboka er utfylling til det vesle som er skrive fleire stader og framfor alt på somme punkt, eit korrektiv.
Omgrepet Aurlandsvangen femner her om eit stort område, tilsvarande Vangen sokn. Dette innbefattar gardane langs fjorden frå Skjerdal til Otternes, samt gardane fram til Vassbygedvatnet. Tradisjonelt har gardane frå Vangen og nordover vore rekna som ei eiga bygd, Utbygdi. Området som her nemnast Aurlandsvangen har ei variert soge som strekk seg langt attende i tid.
Undredal er ei særprega lita bygd, plassert om lag midvegs inn i Aurlandsfjorden. Fram til slutten av 1980-talet var einaste veg til bygdesenteret sjøvegen. I dag er det køyreveg både vestover til Voss og Bergen og austover til Lærdal og Oslo. Vegen leier heilt ned til fjorden, der ein kan oppleve den minste kyrkja i Norden og den berømte geitosten frå dei mange geitene i dalen.
Ved kvar av dei tre kyrkjene i Solund står ei minnestøtte med namna på dei 16 sulingane som fall under andre verdskrigen. Fire av dei var frå Solund sokn. Støttene er heilt like og vart oppsette samtidig.
Det står i dag fire steinkrossar i Nordfjord. To av dei står i Gloppen kommune, - den eine ved Vereidskyrkja, og den andre på Ryggøyra. Krossen på Rygg er spesiell i norsk samanhang.
Då Norway Foods sin hermetikkfabrikk på Askvoll vart avvikla i 1992, hadde produksjonen av sardinar vart lenger i Askvoll enn i nokon stad i Sogn og Fjordane. Då var òg det meste av norsk sardinproduksjon avvikla.
Gåsi er namnet på ein figur i eit sva attmed den gamle stølsvegen frå Skahaug til Stokksete. Frå gamalt var det alltid slik at dei måtte ofra til Gåsi når dei gjekk forbi, helst skogsbær når det fanst. Skikken har halde seg heilt fram til vår tid. Enno stoggar ein og annan på vegen og "gjer te gåsi". Liknande "offerstader" finst fleire andre stader.
Kristian Eikås var drivkrafta bak opprettinga av Heimeyrkeskulen i Jølster, og stod sentralt i fornyinga av handverk og formgjeving i bygda.
I 1905 vart Norge eit heilt fritt og sjølvstendig land. Unionen med Sverige vart oppløyst ved Stortinget sitt vedtak 7. juni. Denne artikkelen handlar om 1905 i Vik kommune.
Sommaren 2005 la fylkesgeolog Bjørn Falck Russenes merke til ein kvernstein i Lerwick. Bergarten likna unekteleg på glimmerskifer-bergarten i Hyllestad. Kunne steinen ha kome frå Sogn og Fjordane? Mengdevis av spor etter vasskverner finst på heile Shetland. Dei vert omtala som Norse mills. Det står murar etter ei vasskvern på øya Mousa.
Eg har ei eksklusiv kokebok. Eksklusiv i så måte at ho handlar berre om ein rett, om haggis. Boka inneheld oppskrifter, historie og hyllingsdiktet "Address to the Haggis" av Robert Burns. I Skottland er haggis nærast å rekna for nasjonalrett. Haggis er laga av innmat. Bruk av innmat har lang tradisjon her til lands óg, men i motsetning til i Skottland, har eg inntrykk av at innmatpølsa nærast er komen bort i Noreg.
Brusambandet over Leirdøla på Jostedalsvegen er eit særs interessant stykke veghistorie. Her er to bruer, - ei betongbjelkebru av nyare dato og ei stålfagverksbru frå 1934. Dessutan er det restar etter ei eldre steinbru, og namnet "Leirdøla bro" innhogge i berget.
