Ein rideveg til kysten

Frå Nordfjordeid gjekk det ein gamal veg vestover mot Stårheim. Formannskapa i Eid, Selje og Davik reiste i 1890 krav om å fremja veg frå Stårheim til Ulvesund (Måløy) og Selje. Vegnemnda i fylket var ikkje positiv, då ho fann at det kunne halda med "en Ridevei langs denne Strand". Men nemnda endra haldning og fann det rimeleg at anlegget likevel vart teke med i vegplanen, sjølv om det ikkje kunne koma på budsjettet med det første.

Stårheimsvik-Kjølsdalen

I 1890 vart parsellen Stårheimsvik-Kjølsdalen fremja som bygdeveg med statstilskot på 1/2 og fylkestilskot på 1/5. Søknaden om fylkes- og statstilskot til vegen Almenningen-Bryggja vart derimot avslegen i 1899. Vegsjefen meinte at vegen måtte sjåast på som bygdeveg "der liden almenbetydning har" med mindre han vart forlenga til Deknepollen eller Kulen. Fylkesmannen kunne ikkje tilrå statstilskot til parsellen aleine. Fylkestinget slutta seg til dette. Bygdevegen (ca 5 km) mellom Stårheim og Kjølsdalen vart bygd i perioden 1910-1916.

Kjølsdalen-Bryggja

Neste parsell kom ein god del år seinare. I vegtrafikkplanen av 1919 var Kjølsdal-Haus (3,3 km) oppført som hovudveg. Arbeidet byrja i 1922, og i 1923 kom det naudsarbeidsmidlar til vegen. I 1928 var vegen ferdig til Haus. Skulle ein lenger vest måtte ein i båt. Når det gjaldt post- og passasjertrafikken var det i mellomkrigstida fleire båtar i trafikk. Skulle ein ha med bil gjekk M/K "Norrøna". Båten var ein kuttar som tok 2-3 bilar og gjekk berre på bestilling. Bilane kunne berre køyrast på ferja i flo sjø. I 1938 var vegen ferdig til Bryggja, og ferja Haus-Bryggja vart nedlagt. Ferja til Måløy gjekk då frå Bryggja. Mellom Maurstad og Bryggja var det vegar frå gammalt av. I 1956 vart delar av vegnettet der omlagt.