Rystestøylen er gammal støl for bruka på Raudeberg. På det meste kunne det vera 40 kyr her om sommaren. Jenter frå bruka hadde ansvaret for mjølkinga, og dei gjekk opp her kveld og morgon seks dagar i veka. Søndagane hadde dei fri, og då tok foreldra seg av mjølkinga. Kring 1950 tok stølsdrifta slutt. I 1946 vart det sett opp eit nytt gardfjøs på Rystestøylen. Det forfall snøgt då drifta tok slutt. I 1999 vart dette bygt opp att etter initiativ frå stiftinga Rystestøylen. Det ville ha det som eit monument over arbeidet på stølen og i fjellet.
Fram til i 1920-åra hadde Allmenningen og Eldevika felles seter i Skogadalen i dåverande Davik kommune. I 1920-åra bygde brukarane i Eldevik eigne sel lenger nede i nærleiken av Sætrevatnet. Allmenningen hadde vår - og hauststøl på Branden. Der var det ikkje sel, og folka måtte gå heim att om kvelden. På Skogadalen overnatta dei i selet, men gjekk heim om dagen for å ta del i arbeidet på garden. Det tok frå ein til to timar frå garden til stølen.
På vegen mellom Ålfoten og Svelgen ligg Myklebustdalen med Myklebustsætra plassert rett attmed Sætravatnet. Her ligg ei av dei få setrane i Sogn og Fjordane som enno er i drift.
Fadnastølen ligg på austsida i Njøsadalen under Kvannskar ca. 500 - 550 meter over havet. Fram til siste halvdel av 1900-talet var den nytta som heimestøl for sju bruk i Njøsagrendi.
Om lag 3 km inne i Friksdalen, ca. 800 m o.h ligg Svolset, eit eldgamalt stølsområde med ikkje mindre enn 15 tufter. Dei er datert til perioden 400-800 e.Kr, men det er uvisst kor mange av tuftene som var i bruk samstundes. Arkeologane held på med utgravingar og registreringar i dette spennande området.
Til mange av gardane i Hornindal høyrer det store utmarksområde. Desse dalføra vart tidleg utnytta til sommarbeite, utmarksslått og seterdrift. Dette var ein viktig del av levegrunnlaget for bøndene. Setrane som ligg her i dag er viktige og vakre minne om den aktiviteten som har vore i utmarka, heilt fram i mot vår tid.
Utmarksområdet Otterdalsnakken var frå uminnelege tider nytta til beite og utslåttemark. Her var seterdrift, og fram til 1945 vart området også nytta til beite for hestar og oksehamn for avlsoksar.
Den veglause garden Lidal ligg ned mot sjøen på austsida av Fjærlandsfjorden. Ein trong og bratt dal går opp mot den opnare nord-sør gåande Breisetedalen. Her var før fem bruk som alle frå gammalt hadde stølsdrift. 1965 var siste året dei stølte på Røysete, hovudstølen, også nemnd som heimestølen. Bjørg Lidal Skeide var ei av dei siste budeiene.
Steigastølen, som ligg rett under Ølnesstølen og like ved Bergastølen, var støl til gardsbruket Steig. På stølen vart det separert og kinna smør medan kalvane fekk skummamjølka. Lars Steig dyrka opp 8,5 dekar jord attmed stølen. Her slo dei og køyrde høyet heim om vinteren. Stølen var i drift til 1979. Dei to sela står framleis og vert no nytta til fritidsbruk.
Denne stølen ligg opp for Kandal ytre og Nes der eit dalstrok går mot nord til Dalevatnet og Ryssdalsstøylen og eit dalstrok går mot sør, Sørsendalen. Høgdenivå er ca. 490 m o.h. Stølseigarane er Skarstein, gard nr.123, Kandal ytre, gard nr.124 og Nes, gard nr.125.
Stølen ligg i Myklandsdalen ca. 380 m o.h. Den er for brukarane på Mykland, gard nr.119, Rygg, gard nr.120, Kandal indre, gard nr.121 og Kandal midtre, gard nr. 122. Det er ein god beitedal for småfe, men, som biletet viser, svært rasutsett frå begge sidene. Derfor måtte stølen leggast på det sikraste området, og det var så å seia i elva. Kring 1940 vart her gjort eit stort elveforbyggingsarbeid for å sikre stølen. I dag er Myklandsstøylen ein travel og moderne geitestøl i full bruk. Dei har delvis gått saman i fellesfjøs for å dele på arbeidet.
Stølen ligg opp for Årdalgrenda i ei høgd på ca. 630 m o.h. Den høyrer til gardane Frøystad, gard nr 116, Bogstad, gard nr 117 og Årdal, gard nr 118. Dette er ein stor og romsleg graskledd støl der fjøs og sel er plassert saman for kvart bruk og kvar gard ligg i ei gruppe. Her er 15 sel i god stand og 11 fjøs i nokså bra stand.
Seimsstøylen ligg på fjellet ved nordenden av Rådavatnet (Stølsvatnet) i ei høgd på ca. 780 m o.h. Det er usemje om namnet på stølen. På kart over Nordre Bergenshus Amt frå 1870 står Sejme Sr. Her vert derfor brukt Seimsstøylen. Det er brukarane på Bø, gard nr.113, Råd, gard nr.114 og Seime, gard nr.115, som har denne stølen. No er her 5 sel, der av to steinfjøs, omgjorde til å bu i. Vidare ein steinfjøs til med tak. Dei to nemnde steinfjøsa er omgjorde til sel på ein miljømessig heldig måte. Skissa frå 1900 viser langt fleire hus.
Stokkestøylen ligg i Våtedalen på vestsida av elva og vel 1 km nord for grensa med Jølster. Stølen høyrer til brukarane på Stokke, gard nr. 111 og Høylo, gard nr.112. No er det ikkje hus på stølen, men tuftene viser kvar den låg - mellom anna ein prektig fjøsmur.
Hjellestøylen ligg i Våtedalen, på vestre sida av elva og 6-7 km inn frå tunet. Høgd ca. 175 m o.h. Stølen høyrer til brukarane på Hjelle, gard nr. 109. Teitastøylen ligg rett innanfor, men det er få restar etter den. I dag er det berre hustuftene att av stølen. Men stølen har vore stor, det vitnar dei kring 20 hustuftene om.
Eggestøylen ligg i nedre område av Høgredalen ca. 565 m o.h. Den høyrer til brukarane på Egge, gard nr.108. Det er ein romsleg og tørr stølsbø som ligg lunt til med 8 sel, delvis nye. Dei fleste fjøsane er borte, men ein fin steinfjøs og ein trefjøs står att.
Gåsemyrstøylen ligg innerst i Høgredalen ca. 680 m o.h. Stølen høyrer til Gåsemyr, gard nr.107. Naturkreftene er sterke her inne. Då stølen var i full bruk, var her 1 sel og 4 fjøsar. Fjøsane ser vi no berre tuftene av og selet vart teke av orkan i 1992. Det vart då oppført to nye sel i ly av ein stor stein. Dei vart likevel skada av stormkast slik at dei måtte bardunerast til den store steinen.
Stølen høyrer til brukarane på Strand, gard nr.106. Den ligg på Strandaheia eit stykke innanfor fjellkanten, rett opp for tuna i ei høgd på ca. 830 m o.h. Her står att eit sel som vart restaurert i seinare tid. Det er framleis utan glas, slik det var frå gamalt av. Ved sida av er hustufter etter fjøsar og truleg eit sel til.
Bergheimsstøylen ligg i Våtedalen, ca 3 km sør for Egge, i ei høgd på ca. 180 m o.h. Stølen er for brukarane på Bergheim, gard nr. 105. Beitetida, sjå nedanfor, var delt mellom Bergheim og Egge i samsvar med avtalar og rettsavgjerd. No står det att berre eit sel i ly av ein stor stein. Tidlegare var her mange fjøs medan sela delvis var felles. Våtedalen har svært gode vilkår for gras. Den har då og i all tid vore godt utnytta til beite og slått.
Stølen ligg i skogslia under Vora i ei høgd på ca. 330 m o.h., og vart brukt av gard nr. 104, Byrkjelo. Innanfor gjerdet ligg 3 sel og restar etter eit par uthus. Etter måten mykje slåttemark utanfor gjerdet der høyet vart lagra i eigne høylader.
Fløtrastøylen ligg kring 100 m ovanfor og utanfor Holestøylen i ei høgd på ca. 690 m o.h. Den høyrer til Fløtre, gard nr.103. På stølen står i dag 2 sel, hustufter og restar etter steingard. Den grøne stølsvollen får etter kvart innslag av einekratt.
I samsvar med jordskifte på Breimsfjellsameiga, avslutta i 1975, fekk Flølo stølsbol i sameiga 2-300 m nordvest for Øvresetstøylen. Der har no to bruk sett opp kvart sitt sel eller hytte. To tomter er klargjort for bygging. For tida er det ikkje aktuelt med fjøs. Den nye stølen er for Flølo, gard nr. 102, og ligg i ei høgd på ca. 720 m o.h.
Jorangerstøylen ligg på fjellet ca. 610 m o.h. Den ligg noko ovanfor Kvilestølen. Stølen høyrer til brukarane på Joranger, gard nr. 101. I samsvar med jordskifte på Breimsfjellsameiga som vart avslutta i 1975, fekk Joranger stølsbol her. I eldre tid støla Joranger på andre stader.
Vi kjenner til at tidlegare hadde Re-brukarane støl i Kålemarka på Breimsfjellet.
Revårstøylenl høyrde til Re, gard nr 100, i Gloppen. Kjell Råd skriv at stølen i Restranda ikkje kom i bruk før kring 1905, då brukarane slutta å slå markaslått der. Dei ville heller bruke slåttemarka til beite. Det som står att av vårstølen er eit sel som dei har halde vedlike. Det ligg mellom vatnet og vegen.
Restøylen ligg på andre sida av Breimsvatnet, på Rettilen ca. 590 m o.h., og høyrer til gardbrukarane på Re, gard nr.100. Stølen ligg ope og fint til med gode beite og flott utsikt, men tilkomsten er vanskeleg og tung. Kva tid det kom støl her, er usikkert.
Hetlastøylen ligg ca. 535 m o.h. og høyrer til Hetle, gard nr 99. Stølen ligg med skog omkring og med rydda slåttemark nedanfor. Fram til 1940 stod der 4 sel og 4 fjøs. Seinare har nokre av dei mindre bruka oppført hus på eigne kvier. Hetlastøylen ligg ved sida av Kålsstøylen. Rita Bente Hetle fortel at begge stølane var inngjerda i lag med vandegard (risgard). Vandegarden heldt ikkje alltid sauene ute og einkvan måtte derfor vere att på stølen om dagen for å passe på at dyr ikkje kom inn.
Myklebuststøylen er støl for gard nr. 97, Kobberstad, og gard nr. 98, Myklebust. Stølen ligg vel 3 km inne i Myklebustdalen i ei høgd på ca. 430 m o.h. Beiteområda strekkjer seg frå heimemarka og sørover til grensa mot Stardalen i Jølster. Beita er svært gode og stølsdrifta har nok gått føre seg i uminnelege tider. Stølen var tidlegare truleg berre ein mjølkeplass, kalla "Gamlestølen". Her skulle det også vere ei tuft, men sist vinter gjekk her eit stort snøras som også la att mykje stein, slik at tufta er ikkje god å finna att. Stølen vart flytta til noverande stad, som skulle vere tryggare for "ovafåre". Men trygt var det ikkje. Ein morgon i 1878 losna ein kjempestein oppe i bremorena over stølen og kom med bulder og brak nedover mot stølen. Den traff heldigvis ikkje hus eller folk, men den ligg i dag på stølsvollen nokså nær husa. Stølstausene vart så "avskjepla" at det laut bli heimflytting straks. Stølseigarane har sett husa godt i stand dei siste åra. Her ligg 7 sel og 4 fjøs i ei klynge. Fleire hustufter viser at tidlegare var det mange fleire. I utkanten av stølskvia ligg det nyrestaurerte stølsmeieriet.
Denne stølen høyrer til Fossheim, gard nr. 96, i Gloppen. Stølen ligg høgt, ca. 770 m o.h., på eit graskledd, steinfult høgdedrag med Myklebustbreen som nært naboskap. Husa står tett der ein finn fem godt vedlikehaldne sel og to fjøs. Elles fine murar etter fire steinfjøs. I dette området kan ein ikkje berre sjå husdyr. Med Svartebotnen som nabo, har reinsdyra også stølen som sin beiteplass. Her kan vi sjå flokken både sommar og vinter.
Dette er stølen for Sandal, gard nr. 95, i Gloppen. Stølen ligg ca. 730 m o.h. med flott utsyn mot Myklebustbreen i aust og Vora i sør. Det er fire bruk i Sandal som har sel på stølen. Dei to eldste og minste sela er fleire hundre år gamle. Sela hadde tidlegare jordgolv og ljore i taket, men dei har no golv, er isolerte og bordkledde utvendig. Småbruka i Sandalslia brukte òg stølshusa tidlegare. To av fjøsane står endå, Nilsfjøsen som er tømra og Dåvefjøsen i stein. Alle bygningane er godt vedlikehaldne.
Torheimstøylen ligg høgt på fjellet med bratte fjellia nedanfor. Høgd ca. 805 m o.h. Dette er stølen for Torheim, gard nr. 94 i Gloppen. Stølen er i dag ryddig og fin med 2 sel og 2 fjøs. I tillegg restar etter hustufter noko ovanfor husa i dag, kanskje etter tidlegare stølshus.
Støyvastøylen ligg på fjellet mot Skavegga i ei høgd på ca. 830 m o.h. Dermed er den, ved sida av Strandastøylen, den høgstliggande stølen i Gloppen. Stølen høyrer til Støyva, gard nr. 92 og Bjørnarheim, gard nr. 93. Denne romslege stølen har mange hus som er fint vedlikehaldne. Også dei fine steinfjøsa får etter kvart nye tak, noko som gir eit meir heilskapt stølsmiljø. Det ser ikkje ut til å vere restar etter kviegard, så dyra gjekk sikkert fritt på den grøne stølsvollen. Det same gjer dei i dag, også reinsdyrflokken, som ein kan treffe på både sommar og vinter. Stølen er mykje brukt sommar som vinter av både eigarane og ålmenta.
Kleppestøylen ligg ca. 655 m o.h., og høyrer til Kleppe, gard nr. 91 i Gloppen. Frå bygdeboka: "Kleppsstølen ligg oppe i fjellsida til høgre og aust for Svoda. Her finst også eldre namn som vitnar om stølsdrift. Såleis finn vi Flatestølen, Klepps-flatestølen, Gamlestølen eller Klepps-gamlestølen. Desse namna er festa til staden der torvladene til Moldestad seinare har stått. Ofte finn vi ikkje rester etter hus på namn som ovanfor. Truleg har vi her plassar der buskapen samla seg, og i tidlegare tider også vart mjølka. Husa på stølen har stått nokså tett. I dag er her tre sel som er godt istandsette. Av fjøsa er det stort sett berre murrestar att.
Moldestadstøylen ligg i ei høgd på ca. 615 m o.h., tett ved riksvegen. Det er stølen for gard nr. 90, Moldestad. Her er den uvanlege situasjonen at 3 fjøs og ein fin fjøsmur står att, men berre eitt sel. Tidlegare hadde dei 5 bruka på Moldestad kvart sitt fjøs. Vidare var her 3 sel, der bruk nr 2 og 3 hadde sel i saman. Det same hadde bruk nr 4 og 5. Mange turistar stoppar ved den grøne stølsvollen, der dei gamle husa tydeleg viser at stølen var der lenge før vegen var tiltenkt.
Steffastøylen ligg ved riksvegen over mot Utviksida ca. 575 m o.h. Dette er støl for bruk nr. 1 på Fella, gard nr. 89. Det skal vere restar etter stølshus til dette bruket på Feldestølen. Sjå eigen artikkel om denne stølen. I 1860 åra skal det vere at dei flytta til noverande stad. Her har vi sel og fjøs med høyplass. Ei kvie ved stølen er fulldyrka og vart slegen fram til 1995 (Kjell Råd).
Fellastøylen ligg på fjellet i ei høgd på ca. 660 m o.h. Den er støl for bruk nr 2, 3 og 4 på Fella, gard nr. 89. Her ligg i dag to fine fjøsmurar. Vidare eit eldre og eit nokså nytt stort sel. Det nye selet vart oppført i 1981 på fjøstomta. I dag et einebuskene seg innover stølsvollen. Bruk nr 1 nytta Steffastøylen. Sjå eigen artikkel.
Holestøylen er støl for Hole, gard nr.88. Stølen ligg ca. 673 m o.h. eit stykke innpå fjellet. Her er 7 sel, delvis nye, og 5 fjøs. I tillegg nokre fine fjøsmurar og restar etter steingard ved stølskvia.
Øvresetstøylen er støl for Øvreset, gard nr. 86, og Sætre nedre, gard nr. 87. Stølen ligg fint til i ei høgd på ca. 720 m o.h., med romsleg grøn voll og beiteområde omkring. Ikkje gjerde. Husa ligg konsentrert med eitt eldre fjøs sentralt på stølen og 6 godt vedlikehaldne sel. Det eine selet, kalla Presteselet, høyrde til Kappelangarden på Flølo. Eigar no er frå Jordanger. Det er fleire hustufter på stølen.
Skinlostøylen ligg på fjellet i ei høgd på ca. 705 m o.h. Den høyrer til Skinlo, gard nr. 85, i Gloppen. Som fleire andre stølar omkring ligg den bortimot 1 km ovanfor fjellgarden (skilje utmark-fjell). Stølsvollen er grøn og fin, men einerkratt tek til å trekke innover. På stølskvia ligg det 2 sel der det var 2-3 jenter i kvart. Ingen fjøs står att, men fine og velrydda steinmurar ligg i øvre kviekant.
Rusta er støl for Skrøppa, gard nr. 84, i Gloppen. Stølen ligg nokså høgt i fjellet, ca 694 m o.h., som er noko over dei andre stølane omkring. Her er eit stort sel som var for alle brukarane. Av dei 3 fjøsane er det berre murane att. Biletet viser at stølsvollen etter kvart veks til med einerkratt. Restar etter eit sel høyrer truleg til Jordanger. Stølen er ikkje gamal. I ei rettssak i 1736 vart Skrøppa og Jordanger dømt til å flytta frå Sårheimstøylen og lage ny støl der den er no. Jordanger slutta stølinga tidleg dette århundret og dei flytta lenger vestover. Om rettssaka, sjå artikkel om Sårheimstølen.
Sårheimstøylen høyrer til Sårheim, gard nr.83, i Gloppen. Stølen ligg ca. 654 m o.h. oppe på fjellet, rett ovanfor fjellgarden (skilje utmark - fjell). Fleire andre stølar ligg nokså nær. Fjøsane ligg på ei rekke langs øvre kviegarden. To av dei er står framleis, dei andre har berre fjøsmurane att. Sela ligg meir spreidde på den grøne kvia. Området litt nordaust for stølen vert kalla Gamlestølen, men finst ikkje rester etter hus. Kan det vere ein gamal mjølkeplass?
Steinsåkerstøylen høyrer til Steinsåker, gard nr. 82, i Gloppen. Stølen ligg ca. 640 m o.h., bortimot 1 km ovanfor fjellgarden (skilje utmark-fjell). Fleire andre stølar ligg nokså nær. Det er ein stor og romsleg støl der fjøsane (no berre murar att) er plasserte i øvre kviekant. Dei 4 sela er meir spreidde over kvia. Det er ein fin støl, godt opprydda, bra med gras, men einekrattet trekkjer innover.
Kvilestølen ligg i skoggrensa, ca. 560 m o.h. Dette er stølen for garden Kvile, gard nr.81 i Gloppen. Her i Breimslia ligg stølane på rekke og rad. Rett utanfor ligg Hetlastøylen og Kålsstøylen. Litt opp og innover Jorangerstøylen, og vidare innover Steinsåkerstøylen. Kvilestølen er ein romsleg støl med stor stølskvie og husa spreidt plassert. Her finn vi eit sel med tømra innsel og ope utsel. Dette er sikkert ei utvikling frå sel med eitt rom til i dag då alle sel i bygda har eit utsel i tillegg. Dette selet er truleg eit av dei eldste i distriktet. Stølskvia har hatt gjerde, men berre indre kvia har rester av gjerde att. Kvia er flat og slett og har tydeleg vore viktig som slåttemark. I seinare tid har dei demt opp ein bekk rett ovanfor kvia til glede for borna.
Kålsstøylen høyrer til Kåle, gard nr. 80 i Gloppen. Stølen ligg ca. 550 m o.h., rett ovanfor fjellgarden(skilje utmark-fjell) og tett inntil Hetlestølen. Stølen er plassert på ein rund bergskolt der husa ligg fritt med fin grasmark kring. Stølsvollen er kransa av skog. No står att eit tømmerfjøs og to sel.
Dalstøylen ligg ca. 585 m o.h. i skogsmark på ei hylle som skrånar noko mot elva. Stølen, som ligg eit stykke nedanfor skoggrensa, høyrer til Dale, gard nr. 79 i Gloppen. Det er ein open fin støl med 3 velstelte sel, eitt fjøs og eitt som delvis har falle saman. I seinare tid har det kome ei hytte litt høgt på stølen. Kvia var tidlegare innegjerda med vandegard (risgard). Seinare vart nok bruka meir netting. Brukarane hadde slåtteteigar. Høyet vart lagra på fjøslemmen før dei køyrde det heim om vinteren.
Hunskorstøylen ligg på ei stor hylle høgt oppe i lia med flott utsikt over Breimsvatnet og fjellheimen omkring, i ei høgd på ca. 660 m o.h. Stølen høyrer til Hunskor, gard nr 78. Stølen ligg med skog omkring eit stykke nedanfor skogsgrensa, men med romslige beite- og slåtteareal. Det er 2 bruk på Hunskår og dei held bra vedlike 1 fjøs og 3 sel. Det er steinmur etter ein stor fjøs.
Holvikstøylen ligg i skogsmark oppe på fjellet i ei høgd på ca. 485 m o.h. Stølen var for dei to store hovudbruka på Holvik, gard nr. 74. Men stølen har vore på vandring. Holvikstøylen låg tidlegare i Bjørndalen på andre sida av elva, nærare Austerheimsstøylen. Segna seier at dei flytta av di dei var så sterkt plaga av bjørn. Stølen vart truleg flytta til der den ligg no før 1850. Kring 1920 brann husa på det eine bruket ned og vart då oppattbygde. I dag står der 3 sel i bra stand, eit stort og eit mindre fjøs. Vidare ei heller stor høylade som visstnok var for begge bruka.
Desse to stølane ligg tett saman og vert handsama under eitt av di fellesstølen pregar området så sterkt no. Dei høyrer til gardane Berge, gard nr. 72 og Engeset, gard nr. 73. Stølane ligg i lia ovanfor tuna opp mot beitefjellet ca. 580-600 m o.h. På den opprinnelege Bergstøylen står att eit sel. På Engesetstøylen tre sel. Ingen fjøs, men tufter viser at her har vore fleire hus. Fellesstølen ligg med fjøsen på Berge og budeiehytta på Engeset. Større areal omkring er oppgjødsla til kulturbeite. Fellesstølen hadde leigeavtale om arealbruk. Leigeavtalen vart ikkje fornya etter dei første 20 åra.
Fjølestadstøylen (Solheimsstøylen) ligg i lia ovanfor tuna opp mot beitefjellet ca. 603 m o.h. Den er for brukarane på Fjølestad, gard nr. 70 og Solheim, gard nr. 71. Stølskvia er innegjerda med netting, og i dag ligg det berre hus frå Fjølestad der. Fire sel og to fjøs er i god stand. Men på kvia er det tufter etter både sel og fjøs frå Solheim. Solheim har 2 sel (hytter) som ligg utanfor kvia (av nyare dato).
Austerheimsstøylen ligg ovanfor Engesetåsen ca. 535 m o.h. Stølen er for Austrheim, gard nr 69. Dette er ein stor og romsleg støl med store slåttekvier. Mange sel står spreidde omkring, delvis i grupper. Så å seia alle sel var oppført med lade i eine enden. Kufjøsa stod i nærleiken av sela. Spesielt med denne stølen er dei mange sauefjøsa. 12 stk er samla i ei klynge. Det har kome mange hus i seinare tid som brukarane helst vil kalla hytter, for å skilja dei frå dei eldre sela. Husa er stort sett godt vedlikehaldne.
Haugsstøylen ligg i skogsmark i ei høgd av ca. 400 m o.h., og høyrer til gard nr. 67, Hauge ytre, og gard nr. 68, Hauge indre. Stølen er svært godt regulert med alle fjøs øvst mot beitemarka. Eit stykke lenger nede ligg dei fleste sela på rekke og nedst høyladene. Her er seks fjøs, nokre til nedfalls, og ei tuft, åtte sel og ni høylader.
Gloppestadstøylen ligg ovanfor Engesetåsen ca. 500 m o.h. Den er støl for Slagstad, gard nr.65 og Gloppestad, gard nr.66. Det er ein stor og romsleg graskledd støl, delvis oppdyrka, serleg på teigane til Slagstad. Husa ligg spreidd, delvis i grupper. Ein del av fjøsa ligg i øvre kviegarden. Stølen har 10 sel i rimeleg bra stand og 12 fjøs i rimeleg bra stand. På denne stølen var det vanleg med sel og høylade under same tak. Dette tyder på at her var mykje slått. Det var ikkje nok plass på fjøslemmen for høyet.
Tystadstøylen ligg i skoggrensa opp mot fjellet ovanfor tunet. Høgda er ca. 570 m o.h. Den høyrer til brukarane på Tystad, gard nr. 64. Sjølve stølen ligg på kanten mot Eidsdalen med flott utsikt mot fjord og bygder. Husa, 4 sel og 4 fjøs med høyloft, er fint istandstelt og delvis nokså nye.
Vambeset, gard nr. 63, hadde to stølar. Øvste stølen var sommarstøl og ligg i skoggrensa opp mot fjellet ca. 540 m o.h. Nedste stølen var vårstøl og ligg oppå Brennhamaren i lia mellom tunet og øvste stølen ca. 410 m o.h. Skog omkring.
Almsstøylen ligg i skogsmark i lia ovanfor tuna opp mot beitefjellet. Høgda er ca.565 m o.h. Stølen er for brukarane på Aske, gard nr. 61 og Alme, gard nr. 62. Det er Alme som er grunneigar her og det er dei som har utskifta slåtteteigar. Det er ein open og grønkledd fin støl. 7 sel er i god stand og ligg nokså samla. I øvre kviegarden ligg fjøsa. 3 fjøs står att.
Skorstøylen ligg i skogslia, noko nedanfor skogavakse ca. 545 m o.h. På garden Skor, gard nr.60, er berre eitt bruk, og dei har og stølen åleine. Fjøsen er til nedfalls, men selet frå 1898 er stort, og i bra stand. Det har og vore eit smalafjøs oppe ved bøagarden.
Dimma øvre er støl for gard nr. 54 Hjelmeset og gard nr. 55 Andenes i Gloppen. Rett ved sida av ligg stølen Dimma nedre. Dimma øvre ligg ca. 540 m o.h. på fjellet aust for gardane Rye og Føleide. Dimmastølane ligg ved sida av Sageelva som har hatt ei demning rett ovanfor stølen. Denne demninga har truleg gitt området namnet Dimma. Husa på stølen er tett plasserte på felles grunn. Fjøsa ligg stort sett i øvre kviegard bortsett frå "storefjøset", ein felles stall for hestar, som låg utanfor kvia. Frå 1920 hadde kvart bruk to slåtteteigar på kvia.
Dimma nedre er støl for gard nr. 53 Åsebø, gard nr. 56 Apalset, gard nr. 57 Nybø, gard nr. 58 Vereide ytre, gard nr. 59 Gloppen prestegard (Vereide indre). Rett ved sida av stølen ligg Dimma øvre. Dimma nedre ligg ca. 495 m o.h., på fjellet aust for gardane Rye og Føleide. Stølen er romsleg med mange hus. Fjøsane var stort sett plassert ut ved yttergarden med sel og lader inne på kvia. Prestegarden hadde mange bygselmenn, og frå 1890-åra vart mange av desse sjølvstendige brukar. Dei har og fått mindre teigar på prestegarden sin stølsgrunn.
Ryestøylen ligg i skoglia aust for tuna i ei høgd på ca. 375 m o.h. Han er støl for Rye, gard nr. 51, i Gloppen. Mot nordaust ligg Føleidsstøylen, med berre eit gjerde mellom stølsvollane. Dei eldre stølshusa ligg samla bortsett frå bruk 2 som har ført opp eit nyare sel på sin eigen skogsteig ca. 100 m frå.
Føleidsstøylen ligg i skoglia aust for tuna ca. 395 m o.h. Den er støl for Føleide, gard nr. 52 i Gloppen. I sørvestre enden, med berre eit gjerde som skil, ligg Ryestøylen, som høyrer til garden Rye (gard nr. 51). På 1870-talet vart det oppført ei stølsstove med plass til 8 budeier i 4 senger. Slik var det fram til 1930-åra då kvar bygde sitt eige sel på slåttekvia.
Hyenesstøylen ligg ovanfor tuna på andre sida av fjellhøgda mot Skjerdalen i ei høgd på ca. 420 m o.h. Stølen høyrer til gard nr. 36, Hyenes. Stølen ligg solrikt og fint til, ikkje langt frå den bratte fjellkanten ned til Skjerdalen. Alle materialane til husa måtte berast opp den bratte råsa. Likevel er husa store og romslege. Dei er òg spesielle på den måten at det er plass både til sel, fjøs og lade under same tak.
Skjerdal, gnr. 35, er ein veglaus gard ved Hyefjorden med store fjell-, skog- og beitevidder som er lite påverka av tekniske tiltak. Frå tunet går ein dal kransa av høge fjell om lag ei mils veg sørover, parallelt med fjorden. I denne dalen har garden to stølar: Skjerdalsstøylen og Vasstøylen. Vasstøylen ligg 3 km inne ved nedre enden av Skjerdalsvatnet i ei høgd på ca. 315 m o.h. Eit godt vedlikehalde sel står att og ein finn restar etter to fjøs. Sjå eigen artikkel om Skjerdalsstøylen.
Skjerdal, gard nr. 35, er ein veglaus gard ved Hyefjorden med store fjell-, skog- og beitevidder som er lite påverka av tekniske tiltak. Frå tunet går ein dal kransa av høge fjell om lag ei mils veg sørover, parallelt med fjorden. I denne dalen har garden to stølar. Den viktigaste er Skjerdalsstøylen som ligg 3-4 km innanfor tuna i ei høgd på ca. 210 m o.h. Her er ei stor inngjerda og teigbytt stølskvie med husa i nedre ende. Eit hus står att og er spesielt ved at to bruk har bygt saman. Under er to steinfjøs, og over er eit sel i kvar ende og to høylader i midten. Tett ved sida er tufter etter eit hus bygt på same måten, men for eitt bruk. Den andre stølen til Skjerdal er Vasstølen. Sjå eigen artikkel.
Eikenesstøylen ligg på ein romsleg avsats i ei høgd på ca. 345 m o.h. Stølen høyrer til gard nr. 32, Eikenes. Det er tett skog i den bratte lia nedanfor. Noko mindre skog ovanfor, men steinfull dyrkbar jord. Stølsvollen er no utskifta i teigar. Byggemåten på Eikenesstøylen var spesiell på den måten at dei fleste sela var samanbygde med fjøsa i endegavlen.
Hestenesstøylen ligg ovanfor tuna ved Stølsvatnet i ei høgd på ca. 435 m o.h. Stølen høyrer til gard nr. 30, Kvitenes, og gard nr. 31, Hestenes. Det er ein romsleg støl på fin graskledd bakke. Ein del av stølen har utskifta teigar og dette er innegjerda. Ein del ligg på felles grunn og utanfor gjerdet. Utanfor gjerdet er det godt nedbeita til eikvar tid. Her er 10 godt vedlikehaldne sel og 5 fjøs. Det første fjøset ein kjem til er steinfjøs med sel oppå som kviler på indre murvange. Her er og eit sel og eit fjøs i betongmur. Eit par hytter ligg nær stølen.
Skilbreistøylen høyrer til garden Straume, gard nr. 28. På Skilbreistøylen er sel og fjøs. Stølen ligg ca. 175 m o.h. Begge husa kan vere frå kring 1920-åra. Selet er stort med loft. Fjøset har plass for høy på lemmen. På stølsbøen ligg ei stor mile, 10 meter i diameter, mest truleg ei tjøremile. Sjå artikkel om stølen Straumsbotnen.
Straume, gard nr 28, har to stølar: Straumsbotnen, som ligg inst ved Skilbreidvatnet ca. 175 m o.h, og Skilbreia, som ligg lenger framme på sørsida av vatnet. Det er store flate grasmarker opp for vatnet på begge stølane, delvis oppdyrka. Tidlegare var det slått på begge stadane, no beite. I Straumsbotnen var tidlegare sel, kyrafjøs og geitefjøs. No står det store selet att. Sjå eigen artikkel om Skilbreia.
Breistøylen er den stølen Hope, gard nr. 27, har i dag. Den ligg fint til i dalen litt ned for Skilbreidvatnet i ei høgd på ca. 145 m o.h. Dei fleste sela ligg tett samla på ein kolle, fint istandsette og fint rydda i "tunet". Fjøsa ligg meir spreidde. Her er dyrka mark og slåttemarker omkring som framleis vert drivne.
Dei to bruka på Hjorteset, gard nr. 26, hadde i eldre tider kvar sin sommarstøl. Bnr. 1 hadde Synnevehaugen til støl. Den vart teken av ei vassdemme kring 1921. Då flytta dei til bnr. 2 sin sommarstøl, Storevasshaugen. Dei første åra var begge i same sel og her var ikkje fjøsar. Etter nokre år kom det opp eit sel til. Storevasshaugen ligg i ei høgd på ca. 560 m o.h.
Hjortesetstøylen (Ytstestøylen) var vår- og hauststøl for dei to bruka på Hjorteset, gard nr. 26. Stølen ligg i ei høgd på ca. 420 m o.h., med godt beite. Dei slutta med støling her kring 1955, og siste huset på stølen stod fram til 1980.
Solheimsstøylen, Bruna, var støl for bruka på Solheim, gard nr. 25. Tidlegare hadde garden mange stølar spreidde inn- og nordover fjellområda. I dag er dei gamle stølane berre tufter og grønne flekker i fjellet. Alle flytta ned til noverande område Bruna frå 1917 til kring 1950. Dette er eit berglendt areal med stor avstand mellom husa og inga felles stølskvie. Høgd kring 480 m o.h. I dag er her ni sel i bra stand, men dei fleste fjøsa har falle ned.
Bruk nr 2, 4 og 7 på Eimhjellen nytta denne stølen, som ligg i fjellsida i ei høgd på ca. 450 m o.h., midt på Eimhjellevatnet. På Kamben var det berre sel, ikkje fjøsar. To sel er til nedfalls og tomta til det tredje ser ein i skogen. Her støla dei fram til 1916.
Stølen Vassenden ligg i nedre enden av Eimhjellevatnet. Tidlegare hadde alle bruka vårstøl her bortsett frå bnr 6 som var på Sørenstøylen, noko lenger oppe i Vassendedalen. Stølinga her tok slutt før 1940. Her er stort sett berre tuftene att.
Utigardsstøylen (Fjellstølen) ligg på fjellet rett sør for tunet i ei høgd på ca. 485 m o.h. Dette er sommarstølen til bruk nr 2, 4 og 7. Den store stølskvia er inngjerda med steingard. Dei har utskifta teigar med god slåttemark - rydningsrøyser. Det er berre eit par hus som står att. Stølinga tok slutt fram mot 1970-åra.
Gamlestøylen kjem ein først til ved Rambergvatnet. Høgda er ca. 415 m o.h. Her er stor flat slåttemark med 2 store fjøsar. Ein heilt nyrestaurert. 3 sel ligg på bergskoltar ved sida av. Dette er sommarstølen til bnr. 1, 3 og 13. Stølen var i bruk til ut i 1970-åra.
Vikastøylen ligg fint til ved Rambergvatnet i ei høgd på ca. 420 m o.h. Dette var sommarstølen til bruk nr. 5, 6, 8 og 15 på garden Eimhjellen. Her er fire sel, godt i orden. To fjøs er under utbetring. Vidare har bruk 6 restaurert ei svært gamal høylade. Kyrne beita også på Liane, på andre sida av vatnet, eit par dagar i veka. Dei måtte då symje fram og attende over eit sund. Stølen hadde òg gode slåttemarker. Det viser rydningsrøysane omkring. Stølen var i bruk til ut i 1970-åra.
Heimsetstøylen vart alltid kalla Fjellstøylen av dei på Heimseta. Den ligg på ein bakke ikkje langt frå Heimsetnipa, nordaust for osen på Storevatnet i ei høgd på ca. 475 m o.h. Stølen høyrde til Heimset, gnr. 23. Husa har for lengst falle ned. Det som står att er ein solid steingard rundt stølskvia og tufter etter 5 hus. Lyng og småskog omkring.
Røyrvik, gnr. 22, har sin støl på eit graskledd nes i det vakre Røyrvikstøylsvatnet. Høgd ca. 555 m o.h. Her er fire velhaldne sel av ulik alder, og ein fjøs. Utheimselet ligg for seg sjølv mot sørenden av vatnet ved ei lita tjørn. Røyrvikstøylen avløyste den tidlegare Nipestølen.
Oppitunsstøylen høyrer til gard nr 21, Rongkleiv, bnr. 2, og ligg noko opp for Nedste Skårevatnet i ei høgd på ca. 465 m o.h. Det gamle selet er no borte. Fjøset, som er lafta, er ombygt til sel. Omkring husa er bra slåttemark. Om Rognekleivstøylen, støl for bruk nr. 1, sjå eigen artikkel.
Rongkleivstøylen (Neritunstøylen) høyrer til gard nr. 21, Rongkleiv, bnr. 1, og ligg ved Langevatnet i ei høgd på ca. 345 m o.h. Her er nyrestaurert sel og fjøs med lade. For nokre år sidan kom det veg fram til stølen og det er ein del dyrka mark omkring. Bruk 2 nyttar Oppitunstølen. Sjå eigen omtale.
Mjelleimsstøylen (Fjellstølen) ligg i Nobbedalen bakom Mjelleimsegga i ei høgd på ca. 555 m o.h. Den var sommarstøl for Mjelleim, gnr. 20, i Gloppen. Dei to eldre sela på stølen er frå 1830 åra. Dei andre husa er fornya i 1930 åra.
Dalestøylen (sommarstøl) ligg kring 150 m innanfor Dalevatnet i ei høgd på ca. 510 m o.h. Dei fleste brukarane på Gjengedal, gnr.19, stølar på Gjengedalstølen, men bnr. 4 og bnr. 11 brukar Dalestøylen. Bnr. 4 eig beiteområda omkring og har no eit sel på stølen. Bnr. 11 har beite- og stølsrett og har fått frådelt eit areal der dei har to sel og eit fjøs med lade.
Gjengedalsstøylen (sommarstøl) ligg i nedre del av Storevatnet ca. 485 m o.h. Alle brukarane på gnr. 19, Gjengedal, har sin støl her bortsett frå bnr. 4 og Dalheim. Dei to siste har støl ved Dalevatnet. Stølen er romsleg med store stølsteigar som delvis er fulldyrka, og med store vidder for beite og slått. Husa er store av di familien kunne vere der store delar av sommaren med krøtterstell, støl- og utmarksslåtter. Gjengedalsstøylen er brukt i mjølkeproduksjon av dei fleste bruka.
Ommedalsstøylen ligg ovanfor tuna ved Tverrelva ca. 550 m o.h., og høyrer til bruka på Ommedal, gnr. 18. Støylsbøen er romsleg og graskledd og med opne, fine beitemarker omkring. Husa ligg delvis på rekke og delvis meir spreidde. Ommedalsstøylen er framleis i aktiv bruk. Etter at det i 2006 blei bygd veg fram til støylen, har der vore mykje aktivitet, og driftsbygningane er blitt fornya.
Åstøylen (sommarstøl) ligg ved Sletteelva som renn ut frå Dalevatnet. Den ligg ca. 400 m o.h. og høyrer til oppsitjarane på Å, gnr. 17. Stølen er plassert tørt og fint på ein bakke med myrlent skogsområde omkring.
Holmesstøylen (sommarstøl) ligg flogbratt over Holme og Hyefjorden i ei høgd på ca. 620 m o.h. Stølen høyrer til brukarane på Holme, gnr. 16. Her er to sel med 5 gardsbruk som eigarar for kvart sel. Dei 5 bruka hadde kvar si hylle i innselet til å setje mjølka til syrning. På same måten hadde dei kvar sin plass i utselet til ambarar. To stølsjenter var på stølen i kvart sel samstundes. Bruka byttest om å halde budeie etter kor mange dyr dei hadde.
Sandstøylen sommarstøl ligg ca. 425 m o.h., er stor og romsleg med både mange velstelte hus og fin stølsvoll. Stølen vart nytta av garden Sande, gnr. 15. Den ligg svært fint til når vi fer innover Hestedalen. Her er 14 sel og 12 fjøs/uthus. Dei fleste ligg på rekke langs vegen gjennom stølen slik at fjøsa ligg ovafor vegen mot utmarka og sela meir avskjerma på andre sida av vegen. Det er òg tradisjon å ha danseplatting på stølen. Den er lagt på andre sida av stølselva, altså med noko avstand frå husa.
Rausetstøylen ligg i ei bratt li ved elva Kvitefella, ca. 520 m o.h. Stølen vart nytta av garden Rauset (gnr. 14). Det bratte terrenget har gjort at fire av husa er bygt med fjøs under og har sel oppe. Sela vart oppattbygde i 1905 og er i bra stand. Kvart bruk har fin slåtteteig nedanfor stølshusa. I tillegg ei slåttekvie kvar innanfor stølen. Kviene er fint graskledde og ser ut til å vere i fullt bruk.
Ramnestadstøylen ligg på ein fin grasvoll i Ramnestadlia ca. 430 m o.h. Garden Ramnestad (gnr. 13) nytta denne stølen. Sela er samla oppe på kvia og fjøsane ned mot slåttekviene. Alle husa er godt vedlikehaldne. Tidlegare hadde alle høylader nedst på slåttekviene. 3 av dei står att. Omkring stølsvollen er det beitemark med skog.
Stølen Dalsbøen, ca. 340 m o.h., ligg innanfor Traudalsvatnet. Innanfor vatnet ligg og Flætene, som var ein viktig beite- og mjølkeplass. Dalsbøen og Ryggjastøylen høyrer til gardane Rygg og Grov. Stølsdrifta slutta litt etter litt og kring 1957 var der ingen att. På Dalsbøen finn vi 12 sel og fem fjøs. Dalsbøen er no meir brukt om sommaren enn fremste stølen, Ryggjastøylen.
Ryggjastøylen sommarstøl ligg ca. 320 m o.h. Han ligg fremst i Traudalen og er støl for dei tre bruka på Grov (gnr. 11) og dei ti bruka på Rygg (gnr. 12). Stølen vart om sommaren brukt vekselvis med Dalsbøen (Dalen), som ligg innanfor Traudalsvatnet. Stølsdrifta slutta litt etter litt og kring 1957 var der ingen att. Ryggjastøylen vart teken i bruk omkring år 1500. No er her 13 fint vedlikehaldne sel og 12 fjøsar som er noko mindre vedlikehaldne, men med taket i orden. Her er og to-tre hytter.
Gimmestadstøylen ligg i Breidalen i ei høgd på ca. 380 m o.h. Gardane Gimmestad (gnr. 9) og Moane (gnr. 10) nytta stølen. Husa er plassert på ein romsleg, graskledd bakke ved Breidalselva. Denne elva munner ut i Langedalselva som igjen munner ut i Ryggelva ca 3 km før den renn ut i Gloppefjorden. Her er over 20 hus, delvis i rekker og delvis i grupper. Stølen har og både danseplatting og flaggstong som begge er i bruk ved det årlege stølsgjestebodet.
Arnestadstøylen (sommarstøl) ligg ca. 385 m o.h., og er støl for gnr. 7, Arnestad indre, og gnr. 8, Arnestad ytre. Stølsdrifta vart avslutta i 1950-60 åra. Stølen ligg i Langedalen nær midten av Langedalsvatnet. Begge sidene av vatnet vart brukt til beite og slått. Stølen ligg fint til på ein graskledd stølsvoll ved vatnet. Husa, 8 sel og 5 fjøsar, er velstelte og stort sett plassert i rekker med endegavlen mot vatnet.
Denne vårstølen ligg ca. 300 m o.h. Det er gnr.5, Fitje indre, og gnr. 6, Fitje ytre, som eig og brukar stølen. Det vart slutt med tradisjonell stølsdrift i 1949. Husa på stølen er tett plassert på graskledd stølsvoll. Vi finn 7 sel derav 2 nye(fornya). 8 fjøs er haldne i orden.
Fitjestøylen (sommarstøl) ligg ca. 382 m o.h. Stølen ligg på ei flate i indre enden av Langedalsvatnet. Det var gnr. 5, Fitje indre, og gnr. 6, Fitje ytre, som bruka stølen. Det vart slutt med tradisjonell stølsdrift i 1949.
Mardalsvårstøylen ligg ca. 445 m o.h og dermed 200 m lågare enn sommarstølen (Mardalsstøylen, sjå eigen artikkel). Vårstøylen vart brukt nokre veker vår og haust, av gardane Mardal (gnr 3) og Elvebakk (gnr 4). Dei fleste husa er enno oppeståande og rimeleg vedlikehaldne.
Mardalsstøylen (sommarstøl) ligg ca. 630 m o.h. oppe i Jardalen på vestsida av Jardøla. Gardane Mardal (gnr. 3) og Elvebakken (gnr. 4) nytta denne stølen. I nedslagsfeltet til elva Jardøla er det mykje snødekt høgfjell slik at sommarvassføringa alltid er stor. Stølen ligg ope til med fin stølsvoll eit stykke frå elva. Fjøsane ligg på rekke øvst på tidlegare slåtteteigar. Sel (og hytter) meir spreidd på felles grunn. Alle er sett bra i stand.
Søreidsvårstøylen (Vetlestøylen), som er vår- og hauststøl for Søreide, gnr. 2 i Gloppen, ligg ca. 380 m o.h.
Søreidsstøylen (sommarstøl) ligg ca. 615 m o.h. oppe i Jardalen på austsida av Jardøla. I nedslagsfeltet til denne elva er det mykje snødekt høgfjell slik at sommarvassføringa alltid er stor. Garden Søreide (gnr. 2) nytta stølen, som ligg på graskledd skråning langs elva. Stølen var i drift fram til den allmenne stølsnedlegginga i dei første etterkrigsåra. Husa er nokså tett plasserte, meir og mindre på to rekker. 5 fjøsar og 13 sel er i bra stand. Nokre er nokså nye. 2-3 kan nærast kallast hytter.
Ryssdalsstøylen (sommarstøl) ligg ca. 515 m o.h. på ein vid og open graskledd bakke i enden av stølsdalen. Garden Ryssdal (gnr. 1) nytta stølen. Stølen vart nedlagd tidleg i 1960-åra. Dei fleste husa på stølen ligg innanfor inngjerda stølskvie. Her er 5 godt vedlikehaldne sel, delvis nye/påbygde. Eitt fjøs er bra i stand i tillegg til nokre uthus. Fleire hustufter viser at stølen hadde mange hus tidlegare. Eit stykke ovanfor stølen ligg 2 hytter frå 1948.
Eidestøylen ligg ca. 500 m o.h., og er brukarane på garden Eide, gard nr. 76, sin støl. Gamle hustufter skal vera frå den tida at garden Evebø også støla her. Stølen har fin grasvoll med skog omkring. Vi kan sjå restar etter steingarden kring stølskvia.
Leirstøylen ligg ca. 315 m o.h. i skogsmark ved Leirelva. Leirstøylen høyrer til Evebø, gard nr.77. Husa ligg på fjell med ei slette nedanfor langs elva. Den vart tilplanta med gran for ei tid sidan. No er grana rydda bort slik at stølsbøen igjen er open og graskledd.
Alrekstølen ligg i Stølsheimen, like ved grensa til Høyanger kommune og Hordaland. Stølen er grundig oppmålt og nedteikna, og stølshusi er restaurerte i samsvar med gamal byggjeskikk.
Inst i Seljedalen ligg Seljedalsbotnen. Her var det tidlegare støl med godt beite. No er det mykje tilvakse med skog. Det er eit nokså "vilt" område som og er mykje utsett for skreder.
Harald Nummedal bygde i 1930 eit sjølvregulerande anlegg for vasstilførsel på Nummedalsstølen. Anlegget gav jamn tilførsle av vatn til gardane i Nummedal.
På fjellstølane i Turtagrø-området brukte dei torv som brensel når dei ysta. Fleire stader blei det sett opp eigne bygningar til turking og lagring. Etter at stølinga tok slutt på 1950-talet, kom torvhusa i forfall og ramla saman. Nokre eldsjeler såg dette og tykte det var for gale. Dei gjekk i gang med restaureringsarbeid.
Den fremste garden i Supphelledalen heiter Supphella. Garden er delt i to bruk, Øvste Supphella og Nedste Supphella. Bruka hadde stølsdrift på same stølane, Heimastølen og Fjellstølen framme i Supphelledalen.
Den fremste garden i Supphelledalen heiter Supphella. Garden er delt i to bruk, Øvste Supphella og Nedste Supphella. Bruka hadde stølsdrift på same stølane, Heimastølen og Fjellstølen framme i Supphelledalen.
Blåbærstølen var vårstøl til garden Horpedal. Stølen ligg ein dryg kilometer frå gardstunet inne i Horpedalsdalen. Dei slutta å støla på Blåbærstølen tidleg i 1950-åra. I 2006 står det tre sel på stølen og to løer. Dessutan finst grunnmurar etter to bygningar og fleire steingardar. Sauer og kviger beitar på stølsområdet.
Garden Eiki ligg på vestsida av elva heilt nede ved sjøen i Vetlefjorden. Dei to bruka på garden hadde støl i Eikjadalen. Eikjadalen går bratt opp frå gardane til stølen. Vidare vestover opnar dalen seg i ein stor og vid botn. Her er gode beite, godt med vatn, men rasfarleg om vintrane. Dei slutta å støla i Eikjadalen i 1946.
Gardane Undredal og Hjøllo ligg nær kvarandre på vestsida av Aurlandsfjorden kring 5 km sør for innløpet til Nærøyfjorden. Hjøllo ligg på ein terasse kring 100 moh. på austsida av Undredalselva. Kring 1900 var det 14 bruk på gardane, og innmarka var berre kring 500 mål. Utmarkene og stølane var difor viktige.
Dei fleste bruka på garden Søndre Nes hadde vårstøl på Elda og sommarstøl fire-fem kilometer inne i Eldedalen. Stølen har same namnet som dalen, og det skal ha vore 11 sel på det meste. Hausten 2005 stod det att seks. Stølsdrifta varde heilt til 1978.
Den kring 12 km lange Eldedalen går sørvestover frå staden Elda ved øvre enden av Veitastrondvatnet. Om lag 10 km inne ligg stølen Tuftene på nokså nøyaktig 600 moh. Her var sommarstøl eller fjellstøl for tre gardar. Alle husa er borte, men enno syner rester etter fire.
På vestsida av Myklemyr skjer fleire trange gjel seg opp den stupbratte fjellsida. Eit gjel endar opp i den tronge og vanskeleg tilgjengelege Kvernadalen. Eit anna fører opp i eit vidare og opnare lende, meir som ein dal, kalla Hompedalen. Her hadde fleire gardsbruk på Myklemyr sommarstøl.
Vetti har hatt to fjellstølar, Fleksnosdalen/Fleskedalen og Vettismorki. Garden hadde òg ein vårstøl, ''oppunde fossen''. Sommaren 2003 var Morkagjengen komen langt med å setja opp ei bu på ein attgrodd grunnmur. Dei ynskte å få ein gammal støl fram or gløymsla. Det stod nemleg eit stølshus her for kring hundre år sidan.
På Hogrenningssætra i Lodalen står to små stølshus med namneskilt, Eliasbu og Jakobsbu. Dei har fått namn etter to fjellførarar. Inne i husa er opphengt bilete og omtale av kvar av dei; Elias Hogrenning og Jakob Hogrenning, den fyrste bonde på Flo i Oppstryn, den andre på Hogrenning.
Bødalssætra ligg like innunder Jostedalsbreen, opp og aust for garden Bødal i Loen. Bødalssætra vert i dag mykje nytta som utgangspunkt for turar på Jostedalsbreen. Fram til ulukka i 1936 var det omfattande stølsdrift på setra. Ein flaum i 1936 øydela gardane i Bødal.
Like ved Lovatnet ligg Breng seter. I gammal tid var dette eigen gard, men vart seinare seter for garden Sæten. Her var det tradisjonell stølsdrift fram til kring 1950. I 1970-åra var dette miljøet i ferd med å forfalla. Takka vere stor innsats frå eigarane og offentleg støtte vart Breng seter berga.
På Randastølen beitte det kring 1950 heile 15 buskapar med eigne bjøllekyr. I eldre tid nytta fleire av brukarane stølar andre stader i Randamarka. Truleg forlet dei desse ein gong på 1700-talet, og alle samla seg på Randastølen.
Langt inne på Øvre Njøs-fjellet, fjelldraget mellom Hongsetedalen og Njøsadalen, ligg Bergsete. Her er murrestar etter tre stølshus. To bruk på Øvre Njøs stølte på Bergsete i eldre tider. Me veit ikkje nøyaktig når, men stølen vart nedlagd lenge før 1934.