Sivile og militære embetsmenn
Fram til sist på 1600-talet var Flesje ein del av grannegarden Tue. I 1692 vart Hans Blix fut i ytre Sogn, og han bygde opp Flesje til futebustad. I 1774 kjøpte militærkaptein Jacob Meidell garden, og ætta hans åtte staden like fram til 1951.
Huslyden Meidell vart kalla Meidlane av bygdefolket. Dei høyrde til på toppen av den sosiale rangstigen i Balestrand. Dei køyrde gjerne i staseleg vogn langs bygdevegen. Grindagutane skulle ikkje berre opna grinda og sleppa folka forbi. Dei skulle og syna vørdnad. Om ikkje huva kom av hovudet, kunne eit skarpt "Luen av" lyda frå vogna. Slikt markerte avstand til bygdefolket.
Wergeland og Gude
I 1832 kom det ein båt roande opp i fjøra i Flesje. I båten sat Henrik Wergeland. Kristian Meidell hadde vore stortingsmann, og Flesje var ein naturleg stoppestad for Wergeland. I Meidell sin heim vart han servert både turt og vått, og Meidell song for gjesten sin. Wergeland rosa seinare både vertskapet, sognaølet og songen.
Kring 1847 kom professor Hans Gude til Flesje. Gude var inngift i familien Meidell. I Flesje og Balestrand fann Gude motiv til målarstykka som i dag heng i Oscarshall på Bygdøy. I eit rom i Oscarshall heng det 4 bilete av Gude, og alle har motiv frå Flesje eller Balestrand.
Post og stoppestad
Den gamle postruta på Sognefjorden gjekk mellom anna mellom gardane Måren, Flesje og Frønningen. På desse gardane budde det folk med makt og innflytelse. Post frå bygda måtte leverast i Flesje, og mange følte at dette var avsides. Ei lita vik i ly for Flesjeneset heiter enno Posthamn og vitnar om den tida då dei rodde posten til og frå Flesje. Då Balestrand formannskap hadde møte i februar 1856, låg det føre framlegg frå Eirik Fjærestad om å arbeida for at stoppestaden for dampskip og post skulle flyttast til Holmen som i dag er Balestrand sentrum.
"... ligger i en Udkant... "
I framlegget frå Fjærestad vart Flesje omtala slik:
"Det nuværende Anløbssted er et af de ubeqvemeste som findes her i hele Prestegjeldet, baade fordi det ligger i en Udkant og fordi det er saa udsat for haardt Veir at det ofte er vanskeligt at legge til med Baad, ligesaa for Dampskibet der at standse at det lille stykke lengre Vei ind til Balholmen som Dampbaaden fik at tilbagelegge maaske vilde meere end opveies ved den store Søgning af Personer og Fragtgods."
Enden på denne striden vart at både posten og stoppestad for dampskipet vart no flytt til det som i dag er Balestrand sentrum.
Kristian Meidell sine minne frå Flesje
Kristian Meidell var den siste i denne slekta som åtte Flesje. Han skreiv ned litt av det han kunne minnast eller hadde høyrt om livet i Flesje.
"I min bestefar Christian Gahrup Meidells tid og da antagelig i slutten av 1840-årene og sist i 50-årene drev de med amatørskuespill oppe i salen som gikk på tvers gjennom huset i sin tid. Spesielt husker jeg mest "Kjærlighed uten Strømper". Primitivt har det sikkert vært, men ganske visst moro for utøverne og "publikum". At disse "førestillinger" i all sin enkelthet har holdt kulturnivået oppe må vi gå ut i fra. Ellers var det småselskapelighed mellom strandens familier i fogedgården på Bale (Landmark) statsagronom Konow i Holmen, på Sande (kapt. J. G. Meidell) og i Flesje. Min mor og tante Sara spilte til dans og den gikk lystig over tilje. Foruten forskjellige selskapsleker".
Båtturar
"Så var det speilbåten, en brilljant seksæring, tversavskåret bak med 3 sjerner i gull, fint flagg i akterstevnen, gode benker for damene og innunder benkene god plass til niste og litt flasker. Så satte vi avsted sommersdag med min far på første sete og så vi ungdommer på de andre. Turene gikk hyppigst til Esefjordbotnen, men av og til også lengere til Vetlefjorden, ja helt til Mundal. Festlig var alltid turene til Tjugum kirke med 3 høytidskledde rorskarer i skjorteermene, deres eneste lønn tror jeg var en dram ved hjemkomsten".
Sommarbustad
I 1880-åra flytte huslyden Meidell til Bergen om vinteren. Frå no av var Flesje sommarbustad. Gardsarbeidet tok tenarar og paktarar seg av. I folketeljinga i 1891 var det berre gardsstyraren og budeia som budde på garden. I 1865 hadde det budd 15 menneske i Flesje. Utanom huslyden var det mellom anna tenarar, tenestejenter og guvernante.
I mai kvart år stogga båten utanfor Flesjeneset. Drengen og grannar rodde då ut til rutebåten med to båtar. Huslyden Meidell kom då frå Bergen med mykje utstyr. Det vart teke i land på denne måten. Om hausten stogga rutebåten på ny utanfor Flesje. No lasta dei om bord frukt, poteter, grønsaker og anna som skulle vera vinterforsyning i Bergen.
Bønder tek over
I 1948 kom Nils og Jenny Tenningås til Flesje, og i 1951 fekk dei kjøpa garden. Dei slutta med stølsdrift i 1953, og fruktdyrking vart etter kvart ei viktig næring. Nils og Jenny var dei første bøndene som åtte Flesje sidan 1685. I 1990 var garden seld til Rune Andersen. Han har lagt ned mykje arbeid for å setja dei mange husa i god stand. Om sommaren leiger han og huslyden ut rom til turistar. Det høver godt på denne vakre staden som i mange år var ein naturleg stopp for reisande på Sognefjorden.
