Svært hard strid

Striden var så oppheta at han vart omtalt i riksavisene. Særleg i riksmålsavisene fordi dei meinte at Vik var eit døme på at tapte skansar vart attvunne. Dei viste til stor oppslutnad om riksmålsforeininga, som opererte med eit medlemstal på over 1000. I heile Vik kommune var det ca. 3500 innbyggjarar.

Fyrste målstriden

Fyrste gong det dukka opp det ein kan kalla målstrid i Vik, var i Arnafjorden i 1889. Det året sende 47 oppsitjarar eit klagebrev om den rette forståinga av vedtaket frå 1880 om at undervisninga skulle føregå på talemålet til borna. Oppsitjarane protesterte på at dei større borna som forstod bokspråket "Af Læreren skal tvinges til, imod sin egen, og Forældrenes Villie, at oversætte Bogsproget paa sit eget Talesprog."
Lærarane i Arnafjorden fekk uttala seg, og dei påpeikte at lova ikkje skilde mellom undervisning av små og store born. Dei meinte det var ein stor pedagogisk fordel at borna fekk fortelja bibelsoga med eigne ord. Skuledirektøren vart kobla inn. Han konkluderte med at når borna var store nok til å forstå bøkene dei las, skulle dei uttrykkja seg i "det almindelige, for det hele Land fælles Bogsprog".

Målstriden kring Sigurd Nesse

I 1882 kom Sigurd Nesse som lærar til Vik, der han var i 11 år. Han drog frå Vik til Eidsvoll i januar 1893. Då orka han ikkje meir strid om sin person. Nesse vart pressa ut or skulen i Vik.
Det saka galdt var at Nesse let elevane fortelja bibelsoga på dialekt og let elevane syngja songar på landsmål. Anders A. Sæbø og 40 andre sende inn ein klage der dei kravde å få Nesse avsett. Sæbø trua og med å ta dottera si ut or skulen. Kravet vart handsama i skulestyret i oktober 1892, og dei gav Nesse full støtte. Sjølv om Nesse fekk støtte og hadde mange tilhengjarar i bygda, fekk han nok.

Vik Mållag og Viks Riksmålsforening

Vik Mållag vart skipa i 1902 og Viks Riksmålsforening i 1908. At riksmålsfolket gjekk saman i 1908, skuldast nok at det året vart landsmål innført som opplæringsspråk i Vik. Riksmålsforeininga fekk og skipa eit eige ungdomslag, og saman dreiv desse to laga godt nokre år. Dei heldt eigne festar i eige lokale. Riksmålsfolket festa på ein stad, og landsmålsfolket i heradshuset og seinare ungdomshuset. Riksmålsfolket hadde eigi vallista til valet i 1910, men tapte knepent. Dei arbeidde og iherdig for å få oppretta ein riksmålsskule i Vik, men heller ikkje det fekk dei i stand.

Sigra på alle frontar

Riksmålsfolket arbeidde hardt frå skipinga av foreininga i 1908, men oppnådde lite. Striden stilna av, og landsmålet sigra på alle frontar.
Vik har vore ei trugen nynorskbygd, og i 1996 fekk bygda pris for beste markering av Ivar Aasen-året. Men som me har høyrt, har det vore kamp for å koma så langt.