Steinen

Garden Hogrenning ligg på nordsida av Lovatnet, kring fem km inn frå vassenden. Minnesteinen om dei som reiste til Amerika frå bruk nr. 2 i åra 1869-1905 står i gardstunet. Han står i ein bakke mellom vegen og gardsplassen, og er 160 cm høg og kring 100 x 70 cm nede. På framsida er festa ei tekstplate 29,5 x 42 cm. Jens Hogrenning, bonde på garden 2002, fann steinen nede ved vatnet.

Avdukinga

Utvandrarsteinen vart høgtideleg avduka torsdag 6. august 2002 under ei slektssamling som vara i tre dagar. Plata var dekka av eit gammalt åkle frå garden og Jens Hogrenning og kona Hallfrid stod for avdukinga. Jens las eit dikt han sjølv hadde skrive etter eit besøk i Amerika. Under besøk på ein farm i Midtvesten fekk han ei sterk kjensle av korleis tankane hjå utvandrarane av og til kunne gå til gamlelandet. Verset står nedst på plata og lyder slik:

Og tunet der heime, eg ser det så klårt,
Og stova og hagen og alt som var vårt.
Det leikar i hugen når ute eg vankar,
Og tidt ber det heimatt med hug og med tankar.

Ein vart prest

Jacob Monsen Nesdal, fødd 1810, vart gift med Janikke Jensdotter Hogrenning (Hoffrenning) 19. juni 1842. Dei hadde fem born, men berre fire voks opp og alle utvandra. Den eldste, Mons, fødd 1845, kom heim att for å overta odelsgraden. Mons hadde to søner som reiste til Amerika, Andreas i 1899 og Bernt i 1905. Bernt var lærar då han reiste, og i Amerika vart han prest. I 1950 skreiv han eit brev til bygdebokskrivaren Jakob Aaland der han tok til orde for å laga ein kopi av steinkrossen ved Lo-kyrkja og senda til Amerika. "Det vilde bli et rigt og dyrebart minde fra Nordfjord, og være til hæder og ære for nordfjordingerne," slutta presten B. F. Hofrenning brevet sitt.

Gardsnamnet

Namnet Hogrenning (uttale med trykk på andre stavinga) finst skrive i mange former, t.d. Haugrennj (1340), Hugrenni (1401), Hugrendinge (1563) og Hoffrending (1667). Formene Hogrenning og Hoffrenning har vore og er brukt som slektsnamn eller etternamn.
Oluf Rygh omtalar namnet som eineståande, og gåtefullt med omsyn til kva namnet tyder. Det einaste ein kan seia om namnet er at det etter dei gamle formene kunne ha samanheng med verbet hugrenna, å koma på noko, koma i hug, tenkja på noko, men utan å kunna seia noko sikkert om kva som i så fall skulle liggja i dette.