Tilkomst

I eldre tid og fram til 1995 måtte dei gå råsa opp og ned. Så kom det skogsbilveg rett nedanfor stølen. Frå den er ei bratt kneik opp til stølen som kan køyrast med traktor. Det går rås vidare opp til fjellet med høve for friluftsfolk til å ta fleire lette og fine turer.

Bruk av stølen

Stølstida var frå jonsok til kring 10. september, og driftsmåten var som vanleg på desse kantar. Stølsjentene gjekk heimanfrå i 16-tida. Dei fekk tak i mjølkekyrne, mjølka og stelte mjølka. Opp grytidleg om morgonen for å mjølke, og så vere heime helst før dei andre var ferdig med frukosten. Så var det å vere med på gardsarbeidet før dei måtte fare til støls att. Travelt. Men dei lika det av di dei utførte eit viktig arbeid, og dei hadde ansvaret sjølv.

Stølskvia var stor og slåtten var viktig. Noko av graset vart transportert heim og tørka der. Noko av høyet vart lagra på stølen og køyrt heim om vinteren på sloe (slede forlenga med busker). Stølsbruken tok slutt kring 1960-åra. Fleire bruk slutta og med mjølkekyr delvis av di pelsdyr etter kvart vart viktigare økonomisk.

Nokre fakta

Aske, gard nr. 61, Vereide sokn, hadde 2 bruk i 1890. Alme, gard nr. 62, hadde 4 bruk dette året. På Aske budde det 14 menneske i 1865, som hadde auka til 24 i 1900. Folketalet på Alme var 15 i 1865, men hadde auka til 30 i 1900.