Vestenfjeldske Telefonkompagni

Det var den dynamiske og energiske bergensingeniøren Jens S. K. Hopstock, "telefonens far" i Noreg, som i 1892 fekk bygt fyrste telefonlinja over Vikafjellet. Hopstock hadde i 1889 skipa Voss Telefonkompagni og seinare Vestenfjeldske Telefonkompagni. Dei to selskapa bygde ut eit vidsveimt privat telefonnett i Hardanger, Voss og Sogn. I Vik vart syskenbarnet til Hopstock, hotelleigaren med same namn, "Edsvoren Telegrafbesørger". Han tok i mot telegram frå heile distriktet og telefonerte dei til stasjonen på Voss for vidaresending pr. telegraf.

Staten overtek

Vestenfjeldske Telefonkompagni kom i økonomiske vanskar og vart i 1898 overteke av Staten ved Telegrafvæsenet.

Staten såg telefonlinjene over Vikafjellet i ein større samanheng og sette straks i gang ombygging og utviding. Linjekursen vart sidan fleire gonger utvida med fleire trådar. Den vart også flytta på og bygd om, mest på Vossesida av fjellet.

Oppsyn og vedlikehald - linjehytter

Vikafjellet, Gaularfjellet og og Ljøbrekka vart dei tunge og vanskelege fjellovergangane mellom Bergen og Ålesund. Store ressursar vart sett inn for å halde sambanda i orden. I Vik hadde Ivar Tistel oppsynet i mange år, og det vart ofte tunge turar. Bror til Ivar, Ola, har fortalt om mange slike. Om vinteren hadde dei alltid med ei røykjesild som skismurning. Klabba det, så var det fram silda.

Det kunne vere vêrhardt og utriveleg på fjellet. I 1923 vart det difor sett opp ei linjehytte på Grungeggi, so vidt det er på Sognasida. Seinare kom også eit lite krypinn ved Vetle Grungen.

Mot nye tider

På midten av 1950-talet kom det ny veg over Vikafjellet. Det vart difor vedteke å flytte linjekursen fram til den nye vegen. Til å hyse alle telefonarbeidarane vart det sett opp nye hytter både på Sogne- og Vossesida av fjellet, på Hestavollen og i Vierhola, eit lite stykke sør for fylkesgrensa.

Omlegginga gjekk på i fleire år. Det var fleire arbeidsavdelingar i sving. I 1957 "møttest" laga nord- og sørfrå og knytte saman linjene. På hytta i Vierhola var det innviingsfest, ein fest det enno går gjetord om mellom gamle telefonarbeidarar. Det vart spanderte ei halv flaske øl på kvar, vert det fortalt. Noko slikt hadde ingen av dei vore med på før.

Etter automatiseringa av telenettet i 1970-1980-åra var det ikkje lenger bruk for linjene over fjellet. Rivinga av linjekursen gjekk i rykk og napp over fleire år. I byrjinga av 1990-talet vart dei siste stolpane fjerna.